Eriksson Delcroix (B) The Riverside Hotel Tour GC De Melkerij Zemst (17-05-2019) reporter & photo credits: Freddie info club: GC De Melkerij info artist: Eriksson Delcroix © Rootsville 2019

Eerlijk toegeven, na "Nicole en Hugo" zijn deze "Eriksson Delcroix" het bekendste muzikale echtpaar in België als ligt het niveau van deze laatsten wel een heel stuk hoger. Bjorn Eriksson en Nathalie Delcroix hadden beiden al een carrière achter de rug toen ze verliefd werden op elkaar en zo ook later in 2007 hun muzikale liefde in "The Partchesz" werd betekend. Het was mede door het componeren van de muziek voor de film "The Broken Circle Breakdown" dat ook de naam "Eriksson Delcroix" kwam te ontstaan.

In 2014 kwam hun seftitled debuutalbum uit waarna zowat ieder jaar een album volgde. In 2018 sloegen ze een jaartje over al was er wel de single "Louisiana Hot" die dan de voorbode kon worden beschouwd voor het eerder dit jaar uitgebrachte album "The Riverside Hotel" (album report). Een album dat hen zowat in alle CC's van bracht. Door een overvolle agenda kwam ik ze steeds mis te lopen maar op vrijdag 17 mei is het dan zover en daarvoor moet ik naar "De Melkerij" te Zemst. De CD release vond plaats op 14 maart in "De Roma" te Borgerhout.

De begeleidingsband voor deze "Eriksson Delcroix" bestaat naast papa Karl Eriksson op banjo, gitaar en accordeon ook nog uit de gitaristen Tim Coenen en Elko Blijweert, een ritme sectie met aan de drums Alain Rylant en op het instrument met de dikke snaren Peter Pask. Met hun broeierige country-noir brengen ze ons naar Clarksdale MS, de heimat van de blues in de "Magnolia State". De plaats ook waar ze hun muze vonden voor het album "The Riverside Hotel".

Het optreden van "Eriksson Delcroix" optreden hier vandaag in "De Melkerij" draagt nog de legacy mee van JM Brassine (1961-2018) en het raakt uiteraard alle harten van bij wie deze warme man ooit in contact is gekomen. Always Remember, Never Forgotten.

Het podium was omgeven door een mysterieuze rookwolk en dat zou dan ook het ganse optreden blijven. Persoonlijk had ik al goede dingen horen vertellen over deze "Riverside Hotel Tour"...maar ook mindere en dus ligt het hier aan mezelf om het te ontdekken. "Louisiana Hot" is de opener op het album en ook hier vanavond in "De Melkerij". Een opgewekt nummer dat hier eerder als een "Alt-Folk" nummer overkomt. Het zat Bjorn niet mee dat er enige feedback ontstond door het dragen van een cowboy hoofddeksel maar hé, dit mag de pret toch niet drukken.

Soms ontwaarde ik toch enige vreemde kronkels in de nummers op deze "The Riverside Hotel", een hotelletje dat we eerder in de moerassige swamps zouden terugvinden dan op een toeristische route. Let me put you wise, instrumentaal was het best van een hoog niveau maar vocaal vond ik het bij momenten best chaotisch te noemen. Een verduidelijking kwam er toen Bjorn vertelde dat hij in het zuiderse Lafayette ook in aanraking kwam met de undergound punkscène aldaar.

Zoals vermeld wordt ook het "Patois" niet vergeten bij en de hoofdrol voor een cajun'ke ligt dan in handen bij papa Eriksson. Het ganse optreden kan ik me er toch niet van ontdoen dat de zuiderse Louisiana sfeer niet enkel overwoekerd wordt door de rookgordijnen maar ook de nog steeds folky aanvoelende klankkleur van Nathalie Delcroix waarbij we opmerken dat haar krachtige vocale kwaliteiten nog niets hebben ingeboet.

Deze "Eriksson Delcroix" nemen ons ook nog mee naar het overbekende "Mardi Gras", iets wat toch als wereld erfgoed kan worden beschouwd. Hier krijgt de sfeer in een donker voodoo gevoel over zich heen en ook al is Karl Eriksson getooid als een heuse voodoo priester, incluis buishoed, toch leunt het nummer "Hex" als daarbij gebrachte nummer bij mij eerder aan bij de Blues cultuur uit Mali. De swampy slide kroop daarentegen wel onder de huid. Voor mij werd het eerder een experimentele benadering van Lousiana door de ogen van Bjorn. De funeral march op het einde van het concertmet "La Dance De Mardi Gras" bracht ons dan weer terug diep in het hartje van NOLA. Chaqu'un son blues.

Met dank aan Ansje Brassine.